Powstanie superbańki na rynkach finansowych wyjaśnia George Soros równoczesnym występowaniem połączonych trzech trendów głównych w postaci: a) długookresowej tendencji do zwiększenia ekspansji kredytowej, czego dowodem było zwiększenie wskaźnika kredytów do wartości ich zabezpieczeń i wywołało wiele pokus nadużycia (ang. moral hazard); b) globalizacji rynków finansowych, w której kapitał finansowy uzyskał nieuprawnioną, uprzywilejowaną pozycję względem wielu rządów krajowych; asymetryczność między centrum światowych finansów i ich peryferiami sprzyjała dominacji USA i wysoko rozwiniętych gospodarek rynkowych i osłabiała wszystkie kraje rozwijające się; c) deregulacji rynków finansowych, w połączeniu z rozwojem innowacji i instrumentów finansowych, w tym także zwiększenie dźwigni finansowych banków i funduszy hedgingowych oraz private equity.

Władze państwowe, przyjmując błędną doktrynę głoszącą, że rynek dąży samoistnie do równowagi, tym samym zdjęły z siebie odpowiedzialność za rynki i pozostawiły je samym sobie. Dominujący dotychczas paradygmat - teoria równowagi i fundamentalizm rynkowy - nie wyjaśnia obecnego kryzysu finansowego. Natomiast teoria zwrotności, z jej elementami niepewności i nieokreśloności zachowań uczestników rynku daje pełniejszą i bliższą rzeczywistości ocenę sytuacji. Nie umożliwia jednak prognozowania zdarzeń na rynkach finansowych.

Zobacz również:

• GenAI jednym z priorytetów inwestycyjnych w firmach
• Szef Intela określa zagrożenie ze strony Arm jako "nieistotne"
• International Data Group powołuje Genevieve Juillard na stanowisko CEO

Ważnych wskazówek i tez dotyczących konstruowania efektywnego porządku globalnego w latach 2010 - 2050 dostarcza Antoni Kukliński. Stwierdza on: "Potrzebny jest nowy paradygmat interpretacji holistycznej, który procesy tworzenia i destrukcji porządku globalnego interpretuje holistycznie, jako procesy długiego trwania i punktów zwrotnych". Analizując możliwą przyszłość, autor rozpatruje koncepcję pięciu trójkątów strategicznych, pomocnych w odpowiedzi na egzystencjalne problemy przyszłego świata:

1) "trójkąta wielkich aktorów sceny globalnej", na który składają się: a) system organizacji międzynarodowych; b) system wielkich mocarstw: USA, Unii Europejskiej, Rosji, Chin, Indii, Brazylii i Japonii;

c) system korporacji transnarodowych - z wzięciem przez nich odpowiedzialności za ukształtowanie się globalnego porządku na miarę wyzwań XXI wieku;

2) "trójkąta trwałego rozwoju" jako integracji wzrostu gospodarczego, rozwoju społecznego oraz perspektywy rozwoju ekologicznego";

3) "trójkąta systemów władzy, uzależnionego od układu sił i dynamiki rozwojowej systemów demokratyczno-liberalnych, systemów autokratycznych, a także od rozwoju systemów

anarchii"

4) "trójkąta nośników cywilizacji: edukacji, nauki i kultury";

5) "trójkąta wiodących religii: chrześcijaństwa, islamu i buddyzmu".