Spółki staną wobec konieczności dokonania przeglądu podanych procedur i systemów. Powinny też ustalić adekwatną dla projektów rozwojowych metodologię stosowania kryteriów kapitalizacji.W gruncie rzeczy dla każdego właściwie zarządzanego projektu w dziedzinie rozwoju możliwe jest określenie momentu, w którym spełni wszystkie kryteria kapitalizacji kosztów.

Możliwe będzie także aktywowanie kosztów ponoszonych w późniejszych fazach prac rozwojowych.

Obecnie informacje o wpływie MSR 38 na sektor technologiczny są niepełne. W niektórych przypadkach w Europie odnotowano znaczące wartości aktywów ujmowanych w związku z kosztami prac rozwojowych. Nierzadko 10 lub więcej procent wydatków na prace badawczo-rozwojowe w branży kwalifikuje się do kapitalizacji.

Połączenia jednostek gospodarczych

Zmiany wprowadzone przez MSSF 3 dotyczące wymogów sprawozdawczych związanych z transakcjami łączenia podmiotów gospodarczych powodują, że rachunkowość grup kapitałowych staje się kwestią o szczególnie istotnym znaczeniu dla zarządów spółek z sektora technologicznego. Zachodzi zatem potrzeba przeprowadzenia dokładniejszej analizy finansowo-ekonomicznej przedmiotu transakcji, aby upewnić się, że jest on właściwie oceniony oraz że przejrzystość informacji pozwoli na przekazanie uczestnikom rynku bardziej rzetelnej wiedzy o przedmiocie transakcji. Powyższe czynniki mogą z kolei sprawić, że spółki będą musiały dokonać przeglądu swych strategii w zakresie fuzji i przejęć.

Jedną z kluczowych różnic pomiędzy nowym standardem a ustawą o rachunkowości (UoR) jest zniesienie możliwości stosowania metody łączenia udziałów. Fakt ten wiąże się z koniecznością identyfikacji strony nabywającej przy każdej transakcji. MSSF 3 spowoduje wycenę oraz ujmowanie szerszego spektrum wartości niematerialnych i prawnych ze względu na wprowadzenie ostrzejszych zasad alokacji ceny zakupu oraz ze względu na przyjęcie założenia, że wartości niematerialne i prawne zidentyfikowane przy przejęciu spółki spełniają, co do zasady, kryteria ujmowania. Wszystkie wartości niematerialne i prawne, które spółka jest w stanie zidentyfikować, powinny być rozpoznane, wycenione i amortyzowane (chyba że ich okres ekonomicznego użytkowania jest nieograniczony). Wycena takich aktywów jest złożona i będzie wymagać specjalistycznych umiejętności, co należy wziąć pod uwagę już na wczesnym etapie podejmowania decyzji o przejęciu innego podmiotu. Pierwsze informacje z USA, gdzie funkcjonują standardy podobne do MSSF 3, wskazują, że w przypadku transakcji w branży technologicznej około 21% ceny zakupu przyporządkowuje się konkretnym wartościom niematerialnym i prawnym.

Wartości niematerialne i prawne w branży technologicznej obejmują np.: znaki towarowe, listy klientów, umowy z klientami i wiążące zamówienia, umowy dotyczące licencji i honorariów, umowy leasingu, opatentowane i nieopatentowane rozwiązania (prawa własności intelektualnej), umowy o zakazie konkurencji i tajemnice handlowe.

Ponadto, przy alokacji ceny zakupu oraz ustalaniu wartości firmy, MSSF 3 bierze pod uwagę zobowiązania warunkowe oraz rezerwy restrukturyzacyjne, o ile spełniają wymogi MSR 37 - Rezerwy, zobowiązania warunkowe i aktywa warunkowe.

Wartość firmy wynikająca z transakcji nabycia nie podlega już amortyzowaniu, ale poddawana jest corocznemu testowi pod kątem utraty wartości. MSSF 3 posiada wymóg ujawnienia szczegółowych informacji o transakcjach i corocznych testach wartości firmy w celu identyfikacji utraty wartości.

Zgodnie z MSSF 3 nie ujmuje się ponadto w bilansie nadwyżki ceny przejęcia nad wartością godziwą nabytych aktywów netto, lecz odnosi się ją niezwłocznie do rachunku zysków i strat.

O ile MSSF 1 (standard przejściowy) daje spółkom możliwość nieprzekształcania danych dotyczących połączeń, które miały miejsce przed terminem wdrożenia MSSF, to transakcje, które miały miejsce po tym terminie (a dla spółek, których rok obrotowy kończy się w grudniu, będzie to 1 stycznia 2004 r.), będą podlegać wymogom MSSF 3.