Pankaj Ghemawat, profesor wykładający zagadnienia strategii globalnej na IESE Business School Uniwersytetu Navarra w Barcelonie, stał się obecnie najbardziej znanym krytykiem tez postawionych w głośnej książce Thomasa L. Friedmana "Świat jest płaski". Stało się tak za sprawą jego ostatniej książki "Redefining Global Strategy: Crossing Borders in a World Where Differences Still Matter" (Harvard Business School Press, 2007). W przedmowie, nawiązując do owej polemiki, przyjaciel napisał, że Ghemawat przypomina mu Galileusza, który na stosie szepnął: "A jednak się kręci!" W rozmowie opublikowanej w najnowszym wydaniu "Strategy+Business" Ghemawat stwierdza m.in.:

"Wiara w fakt, że świat jest płaski, prowadzi do jednowymiarowych, uniwersalnych strategii, to jeden z powodów, dla których tyle firm jest niezadowolonych z efektywności swoich zagranicznych oddziałów. Jedyny wniosek, jaki płynie ze stwierdzenia ‘świat jest płaski' brzmi: ‘rynek jest nieskończony'. Nie ma pojęć miejsca, odległości. Więc biznes tworzy coraz to większe i pozbawione wyrazu strategie. Są jednak poważniejsze konsekwencje w sferze politycznej i akademickiej, wynikające z wiary w fakt, że różnice pomiędzy krajami nie mają już znaczenia. W takiej sytuacji odechciewa się odkrywania reszty świata".

281EB - tyle wynosiła w 2007 r. wielkość cyfrowego wszechświata, czyli całej cyfrowej informacji na Ziemi - podaje raport IDC zamówiony przez firmę EMC Corp. 281 EB (eksabajtów, 1 EB = 1018 B) to o 10% więcej niż przewidywano wcześniej i odpowiada ok. 45 GB informacji cyfrowej na każdego człowieka na Ziemi. Składana roczna stopa wzrostu wszechświata cyfrowego wynosi prawie 60%, a więc rośnie on szybciej, niż przewidywano i do roku 2011 osiągnie wielkość prawie 1,8 ZB (zettabajtów, 1 ZB = 1021 B), co oznacza 10-krotny wzrost w ciągu 5 lat. Jak podaje raport, nasz "cień cyfrowy", czyli informacja cyfrowa generowana codziennie o przeciętnym człowieku, jest obecnie większy niż ilość informacji cyfrowej tworzonej przez nas o sobie.

Pomiar stronniczości mediów Matthew Gentzkow i Jesse M. Shapiro, profesorowie ekonomii Wyższej Szkoły Biznesu Uniwersytetu Chicago, opublikowali artykuł poświęcony stronniczości mediów. Autorzy przekonują, jak wiele wyjaśnia analiza porównawcza rynkowej konkurencji mediów i walki politycznej o głosy wyborców. Gentzkow i Shapiro zbadali zwroty stosowane w wystąpieniach w amerykańskim kongresie, porównując je ze zwrotami używanymi przez gazety, i na bazie tego porównania zbudowali obiektywny wskaźnik stronniczości. Jego zadaniem było określanie, jak często występujące w prasie schematy językowe przypominają te, które są właściwe dla demokratów bądź republikanów. Naukowcy odkryli, że gazety mają tendencję do dostosowywania pierwszej strony i prezentowanych treści do poglądów czytelników na rynkach lokalnych. Owa walka o przypodobanie się czytelnikom ma większe znaczenie niż sympatie polityczne właściciela gazety.

Nie czekać z prezentami Połączone siły naukowców z uniwersytetów Stanford, Berkeley oraz Uniwer-sytetu Chicagowskiego zmierzyły się z problemem zmian motywacji i priorytetów wpływających na decyzje o zakupie prezentu w funkcji czasu. W miarę, jak przybliża się termin wręczenia prezentu (np. walentynki, Boże Narodzenie), obdarowujący przestaje interesować się prezentami ze względu na ich potencjalny pozytywny wpływ na osobę obdarowywaną, a zaczyna szukać czegoś, co zapobiegnie jej niezadowoleniu. Zmiana motywacji zarysowuje się tym silniej, im bliżej "godziny 0". Ta zmiana niesie wymierne konsekwencje. Pod presją uniknięcia afrontu, obdarowujący skłonny jest wydać na prezent więcej. Na łamach Journal of Consumer Research naukowcy wskazują, że ich wnioski są bardzo pomocne dla sprzedawców i producentów, reklamujących swoje produkty. Wskazują także na subiektywność odczucia czasu pozostałego do zakupienia prezentu i pole do manipulacji.

Firma zielona dzięki pracownikom Pracownicy mają największy wpływ na uwzględnienie w działalności i strategiach europejskich firm kwestii ochrony środowiska - wynika z badania przeprowadzonego przez Vanson Bourne na zlecenie BEA. Przedstawiciele 23% przedsiębiorstw w Europie uważają, że na stworzenie "zielonego" programu w firmie największy wpływ mają pracownicy. Inne istotne grupy nacisku to instytucje rządowe (21% wskazań), obywatele (21%) oraz klienci (15%). W badaniu udział wzięło 480 przedstawicieli firm z 12 krajów Europy Zachodniej. Wpływ pracowników jest największy w przedsiębiorstwach skandynawskich (taki pogląd wyraża tam 37% ankietowanych). W Wielkiej Brytanii oraz Belgii największy wpływ na proekologiczny charakter firmy mają przepisy i działalność instytucji państwowych (odpowiednio 39% i 30%). Z kolei w Niemczech, najsilniejszy wpływ na proekologiczne zachowania mają klienci: uznało tak 21% ankietowanych.

Przyszli inżynierowie zostaną w Polsce Badanie PROinżynier, Prochem SA i Stowarzyszenia Studentów BEST dowodzi, że zdecydowana większość ankietowanych studiujących przyszłych inżynierów zamierza pracować w Polsce. O 8 pkt proc. wzrósł odsetek studentów, którzy odrzucają możliwość pracy za granicą (do 33%). 55% wolałoby pracować w Polsce, jednak być może zdecyduje się na czasową pracę poza granicami kraju (w ub. roku było to 60%). Tylko 2% (w zeszłym roku 4%) chce wyjechać na stałe za granicę. Co czwarty respondent (28%) rozważałby wyjazd na 2 do 5 lat, niecałe 10% wyjechałoby na rok, a 6% sezonowo, na prace wakacyjne. Powody ewentualnej emigracji to niskie wynagrodzenie za pracę w kraju, brak perspektyw rozwoju zawodowego oraz trudności w znalezieniu zatrudnienia w zawodzie. Studenci są jednak optymistyczni. Ponad połowa respondentów oceniła, że znalezienie odpowiadającej ich oczekiwaniom pracy zajmie im od tygodnia do miesiąca.