Podstawę do określenia metodyki i sposobu podejścia do szacowania stanowią poziom doprecyzowania oraz dostępność informacji o projekcie, stopień dopracowania planu realizacji projektu, skala zasobów potrzebnych do opracowania kosztów oraz oczekiwana dokładność oszacowania. To ostatnie wynika z charakteru i konsekwencji decyzji podejmowanych na danym etapie. Association for the Advancement of Cost Engineers International (AACEI) dzieli oszacowania na pięć klas, w zależności od ich typowego poziomu dokładności, metodyki oraz zastosowań. Diagram 1 przedstawia informacje na temat pięciu klas oszacowań w formie zawartej w publikacji AACEI "Cost Estimate Classification System Recommended Practice No. 17R-93", którą można pobrać na stronie internetowej stowarzyszenia (www.aacei.org).

W miarę przechodzenia do kolejnych etapów projektu, oszacowania kosztów powinny odzwierciedlać bardziej precyzyjnie zakres bieżących prac. Na przykład na początku cyklu życia projektu oszacowania kosztów mogą obejmować:

1. Klasa 1: ostateczne oszacowania kosztu i zakresu ściśle określonych bieżących prac.

2. Klasa 5: zgrubne oszacowania mniej precyzyjnie i odległych w czasie prac.

Ryzyko przeanalizowane

Proces analizy rodzajów ryzyka kosztowego rozpoczyna się od opracowania oszacowania bazowego. Obejmuje ono najbardziej prawdopodobne oszacowania wszystkich kosztów związanych z projektem. Koszty te dzieli się według odpowiednich kont, z których każde reprezentuje standardowy koszt organizacyjny lub branżowy. Oszacowanie bazowe nie powinno obejmować żadnych rezerw lub bezpodstawnych zwiększeń. Wszelkie zwiększenia zawarte w oszacowaniu bazowym trzeba uzasadnić.

Kolejnym etapem jest przeprowadzenie moderowanego warsztatu przekrojowego rozpoznawania rodzajów ryzyka. Trzeba przy tym zadbać o zebranie odpowiedniego zespołu interdyscyplinarnego, który będzie w stanie spojrzeć na kategorie ryzyka projektu z różnych perspektyw tak, by rozpoznać ryzyko: handlowe i rynkowe, związane z krajem i polityczne, technologiczne, wynikające z realizacji projektu itd. Następnie szacuje się ich prawdopodobieństwo i skutki, zgodnie z zasadami oceny i za pomocą stosownych macierzy. W większości zdarzeń ryzyka mamy do czynienia z różnymi potencjalnymi rezultatami, dlatego skutki można prawidłowo opisać, posługując się rozkładem o określonym zakresie. Jednakże w celu umieszczenia ryzyka w odpowiedniej części macierzy prawdopodobieństwa i skutków należy wybrać jedną z możliwych wartości. Dbając o spójność stosowanego podejścia, można zdecydować się, że będzie to wartość najbardziej pesymistyczna. Na zakończenie powinno się wyłączyć trywialne przykłady ryzyka oraz opracować reakcje na ryzyko czynne.