Ranking domów maklerskich

Redakcja IPO.pl przeanalizowała aktywność domów maklerskich na rynku pierwotnym w 2007 r. Do rankingu zakwalifikowano wyłącznie domy maklerskie, które w danej kategorii (do 50 mln zł lub powyżej 50 mln zł) obsługiwały co najmniej dwie emisje. W całym 2007 miało miejsce 81 de-biutów, jednak na potrzeby rankingu wzięliśmy pod uwagę tylko 56 z nich. Spółki Ventus, Orzeł i Rafamet, Zastal, Resbud, KPPD, Izolacja-Jarocin oraz ZNTK Łapy nie przeprowadzały publicznej oferty akcji, a jedynie zmieniły system notowań z CeTO. Niektóre z nich przeprowadziły ofertę kilka miesięcy po przejściu na GPW, co jednak nie zostało przez nas zakwalifikowane jako emisja pierwotna. Olympic Entertainment Group, Plaza Centres oraz UniCredito Italiano zadebiutowały na zasadzie dual listingu bez emisji, w związku z czym również zostały odrzucone przy rankingu domów maklerskich. Hydrobudowa Włocławek przeprowadzała tylko emisję aportową, zaś Karen Notebook - wyłącznie ofertę niepubliczną. Spółka Reinhold Polska zrezygnowała z oferty publicznej swoich akcji ze względu na napiętą wówczas sytuację na rynku, ale mimo to wprowadziła swoje akcje do obrotu na GPW. Wyłączenia pozostałych 11 debiutów wynikają z faktu, że były to jedyne emisje obsługiwane przez dany dom maklerski w danej kategorii wielkości emisji. Do rankingu zakwalifikowane zostały następujące domy maklerskie:

1. DM AmerBrokers,
2. DM BOŚ,
3. DI BRE,
4. Beskidzki Dom Maklerski,
5. DM Capital Partners,
6. CDM Pekao SA,
7. DM IDM SA,
8. DI Ipopema Securities SA,
9. DM Millennium,
10. DM PKO BP,
11. DM Polonia Net,
12. Suprema Securities,
13. UniCredit CA IB Polska.

W porównaniu z raportem za 2006 r., możemy zaobserwować wzrost liczby domów zakwalifikowanych do raportu z 10 do 13. Można zatem uznać, że rynek się poszerza, a kolejne podmioty zaczynają się liczyć przy obsłudze emisji pierwotnych. Średnio na jeden dom maklerski przypadło w rankingu za 2007 r. prawie 4,4 emisji. Ranking został standardowo podzielony na dwie kategorie: emisje do 50 mln zł (31 debiutów) i emisje powyżej 50 mln zł (28 debiutów). Podział ten podyktowany jest specjalizacją, jaką można zaobserwo-wać wśród polskich domów maklerskich w zakresie wielkości obsługiwanych emisji.

W kategorii emisji powyżej 50 mln zł pozycję lidera z 2006 r. obronił dom maklerski UniCredit CA IB Polska (dawniej CA IB Securities). W 2007 r. przeprowadził on aż osiem emisji pierwotnych, z czego aż czterech spółek działających na rynku nieruchomości (Warimpex, Immoeast, LC Corp oraz Ronson Europe). Żaden inny dom nie przeprowadził większej liczby ofert. Nikt również nie mógł dorównać UniCredit CA IB Polska pod względem wielkości emisji - obsługiwał on oferty warte ponad 12,8 mld zł, w tym ofertę austriackiej spółki Immoeast, która pozyskała 10,7 mld zł od inwestorów w Polsce (ok. 20% kapitału), Austrii, Czechach i na Słowacji. Akcje spółki notowane są również na giełdzie papierów war-tościowych w Wiedniu. Nawet bez uwzględnienia emisji Immoeast dom maklerski miałby ponaddwukrotną przewagę nad drugim CDM Pekao SA. Stopa redukcji w emisji Warimpeksu nie została podana do wiadomoś-ci, natomiast w przypadku Immoeast wyniosła "zaledwie" 50%, co jednak podyktowane było m.in. dużą ska-lą emisji. Jednocześnie UniCredit CA IB Polska był liderem wśród do-mów maklerskich uwzględnionych w rankingu pod względem wielkości obrotów na rynku wtórnym.

Zobacz również:

• GenAI jednym z priorytetów inwestycyjnych w firmach
• Szef Intela określa zagrożenie ze strony Arm jako "nieistotne"
• International Data Group powołuje Genevieve Juillard na stanowisko CEO

<hr>

Paweł Roszczyk, dyrektor zarządzający w Dziale Rynków Kapitałowych UniCredit CAIB Poland SA

W konsekwencji fuzji Pekao SA i BPH SA przejęliśmy instytucjonalną część Centralnego Domu Maklerskiego Pekao. Po tej operacji UniCredit CAIB ma w Polsce najmocniejszy zespół od przeprowadzania emisji akcji. Tran-sakcja nie wykreowała nowego lidera, tylko go wzmocniła. A efekty z pewnością będą. CDM Pekao wnosi wiele ciekawych transakcji. Przykładem bardzo wartościowego i prestiżowego projektu jest prywatyzacja GPW, w której od dawna doradzał CDM.

Polski rynek IPO charakteryzuje się dużą liczbą ofert, ale średnia wartość oferty oraz kapitalizacja spółek jest bardzo niska na tle dużych rozwiniętych rynków. Hossę na GPW wykorzystały głównie firmy małe i średnie. Brak prywatyzacji w ostatnich dwóch latach negatywnie wpłynął na wzrost kapitalizacji GPW, a właśnie wielkość rynku i jego dynamika wzrostu są kluczowymi kwestiami, które oceniają zagraniczni inwestorzy instytucjonalni, podejmując decyzję o inwestowaniu na danym rynku. Skarb Państwa powinien aktywnie prywatyzować największe przedsiębiorstwa w drodze oferty publicznej oraz uwalniać free float w już notowanych spółkach.

Co do zasady od strony dokumentacyjnej na rynku krajowym, procesu due diligence, wyceny itp., przygotowanie procesu IPO zarówno przy dużych, jak i przy małych emisjach powinno wglądać tak samo - powinno, gdyż niestety są nadal na polskim rynku praktyki sporządzania dokumentacji, które istotnie odstają od praktyk obowiązujących na rynkach rozwiniętych. Przy dużych ofertach bardzo często sporządza się dodatkową dokumentację, umożliwiającą plasowanie akcji na rynku amerykańskim w ramach "private placemant". Różnice są jednak najbardziej widoczne w procesie marketingu i plasowania oferty. Czym większa oferta, tym szerszy jej marketing, a tym samym o wiele szersza potencjalna baza inwestorów. Jednakże pomimo większych nakładów pracy w przypadku ofert dużych nie można bezwzględnie powiedzieć, że są one trudniejsze w uplasowaniu, gdyż bardzo często właśnie duże spółki są lepiej rozpoznawalne i postrzegane przez inwestorów, a dodatkowo oferują im większy wartościowo free float. Przy wyborze domu maklerskiego spółki powinny brać głównie pod uwagę jego doświadczenie, ale zawsze weryfikując doświadczenie obecnie zatrudnionego zespołu dedykowanego do danego projektu, rzeczywistą bazę inwestorów, do której dany dom maklerski ma dostęp, oraz jakość zespołu analitycznego, w szczególności (kwalifikacje) analityka zajmującego się branżą, w której działa spółka. Spółki nie powinny się kierować tylko ceną usługi, bo w przypadku transakcji IPO jest to kryterium złudne. Przeważająca część kosztów IPO to prowizja naliczona od wartości sprzedanych akcji, która jest niewielka w odniesieniu do możliwych odchyleń na wycenie spółki. Stawki za usługi domów maklerskich będą nadal zróżnicowane i będą zależeć od jakości świadczonej usługi. W Polsce w wielu spółkach panuje przekonanie, że można przygotować dokumentację pod transakcję IPO bez przeprowadzenia profesjonalnego badania due diligence prawnego i finansowego. Niektóre prospekty stwarzają wrażenie, jakby ich części powstawały oddzielnie i nikt w nich nie koordynował konsystencji informacji i danych.