Przykazania beneficjenta

1. Pomoc publiczna może przybierać różne formy.
2. Zależnie od lokalizacji projektu (a nie siedziby spółki) różny jest dopuszczalny limit pomocy na realizację inwestycji. Dopuszczalne regionalnie poziomy intensywności ustalone dla podmiotów prywatnych nie dotyczą pomocy na szkolenia i projekty doradcze czy pomocy na badania naukowe. Tutaj należy się kierować pułapami wskazanymi dla danego instrumentu, gdyż jest to pomoc horyzontalna.
3. Zależnie od tego, czy spółka należy do grupy mikro, małych i średnich czy dużych firm, pułap maksymalnego wsparcia może być różny - dla małych wyższy o 20%, dla średnich o 10%.
4. Pomoc publiczna przeznaczona na realizację jednego projektu podlega zasadzie kumulacji. Oznacza to, że możemy finansować jeden projekt z kilku źródeł pomocy i w różnych jej formach, ale w wysokości nie przekraczającej dopuszczalnego, dla danego regionu (w Polsce województwa), poziomu.
5. Nie wszystkie koszty ponoszone w związku z realizacją projektu będą mogły być przedmiotem refundacji. Niemal każdy instrument wsparcia ma odrębną listę tzw. kosztów kwalifikowanych, z którą należy się zapoznać.
6. Do finansowania kwalifikują się projekty nie rozpoczęte. Zasada ta dotyczy pomocy na realizację inwestycji w każdej formie - dotacji czy zwolnień z podatku dochodowego.
7. Odpowiedzialność za niewłaściwie wykorzystanie pomocy ponosi beneficjent, a nie instytucja udzielająca wsparcia.

Przykazanie 1

Pomoc może przyjmować różne formy, w tym m.in. dotacji, niskooprocentowanej pożyczki, obniżki oprocentowania, zakupu pakietu udziałów/akcji, zwolnienia z podatków lub ich obniżenia, zwolnienia z płacenia składek na ubezpieczenie społeczne lub innych obowiązkowych opłat.

Przykazanie 2

W rozwoju firmy najbardziej kapitałochłonne są przedsięwzięcia inwestycyjne. Pomoc udzielana na ich realizację, jak również na tworzenie miejsc pracy w związku z nimi, ma charakter pomocy regionalnej. Jej zasady zostały określone w Wytycznych KE w sprawie krajowej pomocy regionalnej na lata 2007-2013 (dalej: Wytyczne KE).

Pomoc regionalna musi mieć charakter zachęty inwestycyjnej, co oznacza, że projekt można realizować dopiero po złożeniu wniosku oraz po wstępnej, pisemnej akceptacji projektu przez instytucję udzielającą wsparcia. Dodatkowym wymogiem jest zapewnienie trwałości inwestycji, tzn. efekty realizacji muszą być utrzymane przez co najmniej 5 lat (3 lata w przypadku przedsiębiorcy należącego do sektora mikro, małych i średnich podmiotów) od zakończenia projektu. Trwałość dotyczy także miejsc pracy tworzonych w związku z inwestycją.

Przykazanie 3

Małe i średnie firmy korzystają z bonusu w postaci dodatkowego wsparcia. Mikroprzesiębiorstwa będą mogły liczyć dodatkowo na wsparcie na działalność operacyjną.

Przykazanie 4

Dopuszcza się łączenie pomocy publicznej pochodzącej z różnych źródeł, pod warunkiem przestrzegania pułapów intensywności pomocy określonych dla danego regionu. Kumulacja dotyczy pomocy otrzymanej w ramach konkretnego projektu - a nie podmiotu - czyli w odniesieniu do tych samych kosztów kwalifikowanych niezależnie od formy pomocy.

Dodatkowo, w okresie 2007-2013 wprowadzono zasadę kumulacji pomocy regionalnej z pomocą de minimis udzieloną ze środków publicznych w odniesieniu do tych samych kosztów kwalifikowanych. Tym samym istnieje zakaz udzielania pomocy de minimis, jeżeli łączna kwota otrzymanej pomocy przekracza dopuszczalny pułap intensywności dla danego regionu, w którym realizowana jest inwestycja.

Przykazanie 5

Nie wszystkie wydatki związane z realizacją przedsięwzięcia będą mogły być przedmiotem dofinansowania. Przede wszystkim każdy wydatek powinien zostać stosownie udokumentowany, a płatność dokonana w formie przelewu bankowego. Co do zasady, każdy instrument może mieć inną listę wydatków kwalifikujących się do refundacji. W przypadku instrumentów inwestycyjnych, najczęściej są to środki trwałe zakupione w związku z realizacją projektu, grunt (do 10% wartości kosztów kwalifikowanych projektu), wartości niematerialne i prawne, koszty zatrudnienia pracowników w związku z realizacją przedsięwzięcia, koszty szkolenia pracowników w związku z wdrożeniem nowych rozwiązań technologicznych. Z listy kosztów kwalifikowanych wyłączono m.in. prowizje pobierane w ramach operacji wymiany walut, odsetki od zadłużenia, koszty kredytu, kary i grzywny, wydatek poniesiony na zakup środka trwałego, który był współfinansowany ze środków krajowych lub wspólnotowych w ciągu 7 lat poprzedzających datę zakupu środka trwałego przez beneficjenta, podatek VAT, który może zostać odzyskany na podstawie przepisów krajowych, tj. ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, wydatek poniesiony na wypełnienie formularza wniosku o dofinansowanie projektu. Uwzględnienie wydatków niekwalifikowanych w kosztach kwalifikowanych we wniosku może nas pozbawić szans na uzyskanie dotacji.