Organizacja produkcji

Organizacja produkcji powinna być przedmiotowa (specjalizowane linie lub ciągi produkcyjne do wytwarzania pojedynczych, lub grup wyrobów od początku do końca) wszędzie, gdzie to jest możliwe i uzasadnione ekonomicznie. Tam, gdzie to nie jest możliwe, organizowane są gniazda, w których nie wytwarza się podzespołów ani nie wykonuje sekwencji operacji. Podzespoły są dostarczane, a wyroby gniazda bezpośrednio przekazywane do następnego gniazda. Produkcja ma charakter jednostkowy lub małoseryjny w rytmie wymuszanym przez zamówienie klienta lub przez zapotrzebowanie z następnego gniazda do realizacji w nim kolejnej operacji. Zakłada się, że pomiędzy gniazdami nie ma zapasów buforowych. We właściwym wykorzystaniu personelu pomaga odpowiednie rozmieszczenie maszyn i urządzeń w liniach lub gniazdach. W odróżnieniu od klasycznych linii, w których poszczególne stanowiska rozmieszczone są liniowo jedno za drugim, w szczupłych gniazdach stanowiska rozmieszczone są w kształcie U lub J. Pozwala to na łatwiejsze wykorzystywanie różnej liczby personelu potrzebnego w gnieździe zależnie od wymaganej przepustowości. Personel powinien być przeszkolony do wykonywania różnych operacji. Jednostką miary może być poziom prac w toku.

Przygotowanie produkcji powinno pozwalać na maksymalne skrócenie cykli wytwarzania, co pozwala na minimalizację wielkości partii produkcyjnych. Często cykl wytwarzania i wielkość partii produkcyjnej zależą od czasu przezbrajania linii i konstrukcji wyrobów. Dość często podejmuje się wysiłek przeprojektowania wyrobów w taki sposób, aby umożliwić zmniejszenie do minimum czasu przezbrajania. Jednostką miary może być średni cykl wytwarzania dla każdej z linii.

Zobacz również:

• GenAI jednym z priorytetów inwestycyjnych w firmach
• Szef Intela określa zagrożenie ze strony Arm jako "nieistotne"
• International Data Group powołuje Genevieve Juillard na stanowisko CEO

Szkolenia i samokontrola

Przygotowanie standardów technologicznych dla linii - planów technologicznych powinno być podporządkowane przygotowaniu danych technologicznych pozwalających na rzeczywiste określanie obciążenia linii technologicznych. Dane powinny pochodzić bezpośrednio z chronometrażu najlepszych pracowników. Reszta pracowników powinna być doszkolona tak, aby mogła uzyskiwać nie gorsze wyniki niż najlepsi co do ilości i jakości. Jednostką miary może być liczba dobrych wyrobów przekazana z gniazda lub linii jako procent całej produkcji w jednostce czasu.

Operacje kontroli powinny być realizowane jako samokontrola pracowników po ich odpowiednim przeszkoleniu. Wadliwe elementy nie mogą być przekazywane do dalszych stadiów produkcji. Jednostką miary może być liczba dobrych wyrobów przekazana z gniazda lub linii jako procent całej produkcji w jednostce czasu.

Co jeszcze?

Oprócz powyższych zasad można, a po pewnym czasie należy wprowadzać dalsze zaawansowane rozwiązania, a w szczególności:

System "wyciągania" zleceń na produkcji. Najbardziej znane jest wykorzystanie kart Kanban nie tylko w postaci papierowej, ale także w postaci sygnałów elektronicznych. Pozwala to na minimalizację zapasów oraz cykli wytwarzania. Jednostką miary może być wyrównanie poziomu zapasów: zapas wyrobów gotowych jako procent ogółu zapasów powinien maleć, natomiast poziom zapasu materiałów i prac w toku powinny rosnąć.

Zarządzanie zakupami i zapasami powinno podlegać następującym regułom: Wybór dostawców powinien być ukierunkowany na jakość, terminowość, niezawodność dostaw i uproszczenie prac administracyjnych. Mniejszą rolę powinna odgrywać cena. Jednostką miary może być wartość zakupionych materiałów od sprawdzonych dostawców.

Zarządzanie zapasami powinno zmierzać do tego, aby dostarczać materiały bezpośrednio na stanowiska pracy, najlepiej przez dostawcę lub przygotowywanie zestawów części dla poszczególnych stanowisk bezpośrednio przed ich wykorzystaniem. Jednostką miary może być średni cykl produkcji dla poszczególnych linii. Operacje obsługi technicznej powinny być traktowane tak samo jak operacje produkcyjne i realizowane przez załogę produkcyjną po odpowiednim przeszkoleniu. Jednostką miary może być procent czasu straconego na przestoje produkcji.