W wywiadzie dla Wall Street Journal Arnault niedawno mówił o swoich planach na trudne czasy. Zamierza rozwijać firmę na rynkach wschodzących: w Chinach, Indiach i w Rosji, gdzie posiadanie markowych produktów jest wciąż sposobem na określenie własnego statusu społecznego i podkreślenie osiągnięć życiowych. Mimo że sytuacja gospodarcza w tych krajach jest niepewna. Arnault jest optymistą, wspomina rosyjski kryzys z 1998 r., po którym sytuacja dość szybko wróciła do normy.

Najbardziej interesującą częścią świata są teraz dla niego Chiny. W ciągu najbliższych 5 lat Chińczycy - jak oczekuje Arnault - będą kupowali 20% artykułów sprzedawanych przez LVMH na całym świecie. Otwiera tam nowe centra handlowe i z nadzieją patrzy na statystyki, które pokazują, że chińscy turyści już teraz kupują tyle samo co japońscy, choć jeszcze dekadę temu byli w tych zestawieniach praktycznie niewidoczni.

Zobacz również:

• GenAI jednym z priorytetów inwestycyjnych w firmach
• Szef Intela określa zagrożenie ze strony Arm jako "nieistotne"
• International Data Group powołuje Genevieve Juillard na stanowisko CEO

Zamierza zdywersyfikować produkty i regiony, co pozwoli niektórym markom błyszczeć, podczas gdy inne mogą podupadać. Teraz ta strategia może się okazać bardzo cenna. W ubiegłym roku spadła sprzedaż w sektorze alkoholi, głównie szampana, a także zegarków. Cała grupa odnotowała niewielki wzrost, przychody nie spadły, co jest dużym osiągnięciem w czasach kryzysu.

Konsumenci stają się coraz bardziej rozwarstwieni, ich zwyczaje zakupowe zaczynają się zmieniać. W USA każą pakować sobie luksusowe zakupy w szary papier, żeby nie obnosić się z markowymi torbami, gdy wokół szaleje kryzys. Przeceny nie są najlepszym sposobem na sprzedawanie luksusowych drogich przedmiotów - jak stwierdził w rozmowie z Wall Street Journal Arnault, nikt nie chce tydzień po zakupie bardzo drogiej torebki dowiedzieć się, że właśnie staniała prawie o połowę.

Uważa, że dotychczas podczas wszystkich kryzysów jego firma zdobywała większe udziały w rynku. Teraz także liczy na nowe możliwości w najbliższych miesiącach. Zaczyna się poważnie zastanawiać nad położeniem większego nacisku na etyczny biznes, tak aby ludzie pracując, czuli, że robią to nie tylko dla pieniędzy, ale także dla wyższych celów.

Ma w swojej historii również porażki. W 1999 r. kupił dom aukcyjny Phillips Auction House, ale sprzedał go ze stratą kilka lat później. Także inwestycja w firmę internetową nie przyniosła spodziewanych efektów i Arnault się jej pozbył.

Konkurencja

Jak wszyscy producenci tzw. markowych towarów, musi walczyć z podróbkami, które podkopują finansowo i wizerunkowo jego firmę. Ale ma także oficjalnych konkurentów. Najwięksi to PPR (Pinaut-Printemps-Redoute), włoska grupa Prada i szwajcarski Richemont.

W 2001 r. Arnault przegrał prawną batalię ze swoim największym konkurentem - Francoisem Pinaultem, który był wówczas prezesem PPR. Chodziło o przejęcie kontroli nad słynnym włoskim domem mody Gucci. Pinault wygrał, ale umowa została podpisana 10 września 2001 r. Następnego dnia, wraz z serią ataków terrorystycznych na USA, rozpoczął się wyraźny spadek zainteresowania konsumentów dobrami luksusowymi, który trwał przez najbliższe dwa lata. LVMH także miało w tym czasie problemy, zyski spadały, ale Arnault potrafił wykorzystać nawet tak trudną sytuację. Przyspieszył światową ekspansję marki Louis Vuitton - produkty zaczęły się bardzo dobrze sprzedawać w Chinach i w Indiach.

RAMKA