"To nie jest kwestia środków finansowych czy łączy internetowych, lecz wyłącznie świadomości" - polemizował Kajetan Wojsyk, zastępca dyrektora ds. informatycznych Centrum Systemów Informacyjnych Ochrony Zdrowia. Nie zgodził się z nim Marek Kluk, główny specjalista ds. informatyki i telekomunikacji Mazowieckiego Specjalistycznego Centrum Zdrowia, który zwrócił uwagę na to, że jednostkom służby zdrowia brakuje podstawowej infrastruktury. "Głównym problemem jest kwestia pieniędzy. Nie zdołamy pokonać technologicznego zacofania dysponując pieniędzmi wyłącznie z kontraktów z NFZ. Dostępne w tym roku dla Mazowsza fundusze unijne w wysokości 40 milionów złotych to kropla w morzu potrzeb. Żeby wprowadzić kompleksowe rozwiązania, które przekonają użytkowników, potrzebujemy na każdy szpital po kilka milionów złotych co najmniej" - zwracał uwagę Marek Kluk. Marek Ujejski, dyrektor informatyki Narodowego Funduszu Zdrowia, podkreślał, że wiele jednostek jest w stanie wygospodarować pieniądze na informatyzację dzięki właściwemu dysponowaniu środkami finansowymi, a struktura kosztów liderów znacznie odbiega od struktury kosztów jednostek gorzej zarządzanych, w których koszty osobowe potrafią sięgnąć 90 proc. całość kosztów.

Projekty centralne

W Polsce toczą się już dwa projekty docelowo ogólnopolskie, które mają pozwolić pacjentom uzyskać dostęp do swoich danych medycznych: Internetowe Konto Pacjenta, za które odpowiada CSIOZ, i Zintegrowany Informator Pacjenta, za który odpowiada NFZ. Pilot projektu IKP przeprowadzony został w Krakowie dla pacjentów z cukrzycą, pilot ZIP w województwie poznańskim. Ogólnopolskie platformy danych medycznych P1 i P2, za które odpowiada CSIOZ, mają powstać w 2014 roku. Zgodnie z koncepcją CSIOZ, platformy mają być jedynie metodą dostępu do danych przechowywanych w sposób rozproszony na serwerach placówek medycznych. Kajetan Wojsyk zadeklarował, że grupy pracujące nad wdrożeniem platformy ogólnopolskiej postarają się nie zaprzepaścić dorobku placówek medycznych współpracujących na poziomie regionów - czego przykładem jest projekt e-Zdrowie w woj. świętokrzyskim - i poparł jednocześnie oddolne inicjatywy regionalne. Mariusz Skrzypek zwrócił uwagę na fakt, że przy obecnym zapóźnieniu małe podmioty - a to właśnie w nich powstaje większość dokumentacji medycznej - nie zdołają wystawić do 2014 roku zabezpieczonego serwera dostępnego przez 24 godziny na dobę na potrzeby platform centralnych. Kajetan Wojsyk zaproponował upowszechnianie rozwiązań hostowanych, gdzie odpowiedzialność za udostępnienie serwerów przejmują specjalistyczne firmy zewnętrzne. Na możliwość skorzystania z usług firm zewnętrznych zwracali też uwagę inni uczestnicy debaty. Dzięki inicjatywom dostawców usług informatycznych oferujących rozwiązania w chmurze - przykładem może być iMed 24 - komputeryzacja służby zdrowia mogłaby postępować szybciej. "Szpitale i placówki, które chcą ze sobą współpracować, jakoś sobie radzą, wypracowując własne standardy, ale gdybyśmy dziś w pierwszej kolejności opracowali ogólnopolski standard gromadzenia i wymiany danych medycznych, za dwa lata bylibyśmy gotowi włączyć się w platformy przygotowywane przez CSIOZ. Wybór standardu to decyzja na lata i nie da się tego rozwiązać szybkim dostosowaniem interfejsów" - zauważył Tomasz Chudzik, kierownik działu IT Grupy Lux Med.

Kluczowa kwestia uwierzytelnienia

Marek Ujejski przekazał uczestnikom debaty najnowsze informacje na temat ustaleń z MSWiA dotyczących nowych dowodów osobistych, które mają zawierać również oddzielną parę kluczy pozwalających na uwierzytelnienie pacjenta. "Jeśli tylko CSIOZ będzie chciało skorzystać z tych rozwiązań, rozwiążemy temat bezpiecznego dostępu do danych medycznych pacjentów" - mówił Marek Ujejski. Barierą może być jedynie tempo realizacji projektu wprowadzania nowych dowodów osobistych. Personel medyczny ma być identyfikowany kartą specjalisty wydawaną przez NFZ.

Partnerem debaty "Informatyka w służbie zdrowia - w poszukiwaniu możliwości integracji systemów IT i obniżenia kosztów była firma IBM.