Wdrażanie koncepcji flexicurity wymaga podejmowania działań w czterech kluczowych obszarach:

1. Elastyczne i bezpieczne umowy o pracę. Chodzi o takie rozwiązania prawne, które umożliwiałyby jednej i drugiej stronie szybsze i mniej skomplikowane zawieranie i rozwiązywanie kontraktów o świadczenie pracy. Bezpieczeństwo dla pracownika polegałoby na zagwarantowaniu mu, niezależnie od formy kontraktu, podobnych - oczywiście proporcjonalnie do świadczonej pracy, jej czasu i zakresu - praw, jakie przysługują pracownikom w standardowej umowie o pracę. Czyli przede wszystkim ubezpieczenie, dostęp do szkoleń, świadczenia urlopowe i możliwości awansowania.

2. Aktywna polityka rynku pracy w celu zapewnienia płynnego przechodzenia z jednego zatrudnienia w drugie. Powinna być skierowana nie tylko do osób już bezrobotnych, jak jest w tej chwili w Polsce - aktywne instrumenty rynku pracy muszą obejmować także do osoby jeszcze pracujące, ale mające przestarzałe lub niepotrzebne kwalifikacje. To pozwoli zapobiegać powstawaniu ewentualnego niedostosowania struktury kwalifikacji do zapotrzebowania na kwalifikacje. Z kolei działania skierowane do osób bezrobotnych muszą mieć charakter bardziej angażujący ich w zdobywanie nowego zatrudnienia, aby maksymalnie skrócić okres między kolejnymi pracami.

Zobacz również:

• GenAI jednym z priorytetów inwestycyjnych w firmach
• Szef Intela określa zagrożenie ze strony Arm jako "nieistotne"
• International Data Group powołuje Genevieve Juillard na stanowisko CEO

3. Systemowe rozwiązania dotyczące nauki przez całe życie. Chodzi o system zachęt skierowanych jednocześnie do pracodawców i pracowników. Obu stronom należy uświadomić konieczność szkoleń ustawicznych i zaoferować narzędzia ich realizacji. Zachęty dla pracodawców mogą mieć charakter fiskalny lub finansowy. Ważnym elementem tego mechanizmu jest stworzenie systemu certyfikacji umiejętności nabytych w sposób alternatywny do klasycznego systemu edukacji zawodowej. Doprowadzi to do sytuacji, że honorowane przez pracodawców będą zarówno świadectwa posiadania kwalifikacji uzyskane w czasie kursu czy studiów, jak i te potwierdzające kwalifikacje nabyte podczas wykonywania pracy, w sposób nieformalny.

4. Tworzenie nowoczesnych systemów ubezpieczeń społecznych.

Nowoczesny system musi sprostać wymaganiom elastyczności dla pracodawców i nie obciążać ich dodatkowymi kosztami, a także zapewnić bezpieczeństwo dla pracowników, szczególnie w okresach, kiedy pozostają bez pracy.

Rozwiązania stosowane przez poszczególne kraje Unii Europejskiej różnią się od siebie - w niektórych np. skupiają się na aktywnej polityce rynku pracy, a mniej rozwijane są pozostałe trzy obszary. Jednak koncepcja flexicurity zastosowana z sukcesem musi uwzględniać, choćby w różnych proporcjach, wszystkie cztery filary jednocześnie. Nie należy ułatwiać zwalniania pracowników bez stworzenia warunków, które dają pewność, że będą oni mieli możliwość znalezienia kolejnego zatrudnienia. Nie powinno się promować uelastyczniania umów o pracę bez wprowadzenia odpowiednich mechanizmów pozwalających uaktualniać kwalifikacje zawodowe. Konieczne jest także zapewnienie, że system składek na ubezpieczenie społeczne koresponduje z proponowanymi elastycznymi umowami o pracę i gwarantuje takie same prawa dla pracowników tymczasowych i dla osób zatrudnionych na mocy klasycznej umowy o pracę. Można uznać, że działania wdrażane w czterech obszarach mają charakter infrastrukturalny, odpowiednio "uzbrajają" rynek pracy i pozwalają łączyć elastyczność proponowanych rozwiązań z ich bezpieczeństwem.