Pracę w komórce IT rozpoczynał Pan wraz ze stworzeniem tej nowej struktury w firmie…

W PKP Cargo, by zajmować się procesami IT, trzeba mieć ugruntowaną wiedzę techniczną, a ja taką mam, i to daje mi przewagę. Od wielu lat jestem związany z przewozami. Śmiało mogę powiedzieć, że znam wszystkie procesy produkcyjne w firmie. Nie są mi obce procesy utrzymaniowe. Znam więc narzędzia, które są podstawowe dla działalności firmy, a jednocześnie mam wiedzę z zakresu IT. Myślę, że umiem to połączyć w spójną całość.

Wzrasta Pan z organizacją.

Myślę, że tak. Gdy przychodziłem na to stanowisko, zastałem "skansen informatyczny", choćby stanowiska komputerowe bez powiązania z siecią, działające na DOS-ie. Wszystko trzeba było sobie wypracować. Próbowałem szukać rozwiązań informatycznych, które trafiałyby do biznesu. Wprowadziłem prostą zasadę: usługi IT mają być dedykowane dla biznesu, a nie istnieć same dla siebie. Biznes musi chcieć i umieć określić kształt narzędzi. Nie może być tak, jak bywało jeszcze kilka lat temu, że Biuro Teleinformatyki określało narzędzia dla biznesu. Biznes musi wyartykułować potrzeby, a my mamy wsłuchać się w te głosy i dobrać narzędzia, które spełnią oczekiwania.

Jak wygląda zgłaszanie zapotrzebowania?

Nie stoimy z założonymi rękoma i nie czekamy, aż zrodzi się potrzeba w biznesie. Rozmawiamy i analizujemy procesy, czy generują one zyski czy straty i jak je poprawiać. Wraz z otwarciem na rynek tworzą się nowe zadania, a z nimi nowe procesy. Poznajemy je i działamy wspólnie w zakresie budowania funkcjonalności i doboru technologii. To idealny model współpracy.

Czy zdarzyło się, by zarząd odrzucił projekt ze względu na koszty?

Zarząd spółki PKP CARGO SA wspiera każde rozwiązanie, które ma wpływ na efektywność i optymalizację procesów. Każdy zgłaszany przez nas projekt, będący głosem potrzeb biznesu, musi mieć uzasadnienie ekonomiczne. Każdy projekt jest dogłębnie analizowany i konsultowany z doradcami czy z klientem biznesowym. Nigdy nie chodzę sam na prezentację projektu przed zarządem. Zawsze jest przedstawiciel głównego użytkownika każdej wdrażanej usługi. Razem odpowiadamy na pytania od przynajmniej pięciu członków zarządu. Jeśli chodzi o koszty, to albo myślimy o jednostkowym koszcie, co jest według mnie złym rozumowaniem, albo oceniamy inwestycję w szerokim kontekście. Jeśli odpowiadamy sobie na pytanie, w jakim czasie i jak duży będzie zwrot z inwestycji i ta odpowiedź ma sens, to każdy projekt, nawet najbardziej kosztochłonny ma u nas rację bytu. Zaufanie zarządu bierze się stąd, że przedstawia i chce danego projektu nie jedna osoba, ale grupa inżynierów, za którymi stoją dodatkowo twarde dane ekonomiczne.