Dziewięć strategii niszowych, część 1.

Nisze przyjmują różne formy, będące skrzyżowaniem wielu elementów. Owe elementy to: segmentacja rynku, zróżnicowanie łańcucha tworzenia wartości, złożoność, dynamiczność i innowacyjność.

Na ogół spotyka się najróżniejsze formy mieszane, w których wyżej wymienione kryteria tworzą każdorazowo naturalne wyróżniki. Stwierdzono także, że oprócz kombinacji tychże elementów w samym stosowaniu poszczególnych strategii występują znaczne różnice.

Stwierdziliśmy, że w branży działają zarówno tacy, którzy postępują zgodnie z rytmem branży i w ramach kultury firmy, oraz tacy, którzy łamią przyjęte normy kultury danej firmy. Ci ostatni zaczynają od błyskawicznej konsolidacji, następnie tworzą kooperacje między istniejącymi firmami i sprytnie wykorzystują ekosystemy branży. Zauważyliśmy także, że tworzą się klastery. Na ogół jednak wszystkie te strategie można połączyć ze sposobem postępowania lidera skali.

Zobacz również:

  • GenAI jednym z priorytetów inwestycyjnych w firmach
  • Szef Intela określa zagrożenie ze strony Arm jako "nieistotne"
  • International Data Group powołuje Genevieve Juillard na stanowisko CEO
Dziewięć strategii niszowych, część 1.

Rysunek 1. Okna czasowe nisz endgame a fazy tych rozgrywek

Dzięki wykryciu tych dwóch wymiarów można powiedzieć, że proces segmentacji przebiega w następujący sposób: zaczynając od słabego zróżnicowania, poprzez chwilowe skupienie się na określonych grupach docelowych bądź strukturach tworzenia wartości, aż po stworzenie izolowanych własnych rynków, których już dłużej nie można traktować jako części całego rynku.

Ponieważ strategia segmentacji wymierzona jest przeciwko pozostałym uczestnikom rynku, to należało odróżnić koncentrację segmentacji według "koncentracji na całej branży" od "selektywnej reakcji na sposoby postępowania wyłącznie liderów rynku".

To postępowanie jest tym bardziej rozsądne, im bardziej rynek jest już skoncentrowany. Zobaczymy, iż na rynkach w fazie równowagi sprawdzają się te kontrastrategie, które są ukierunkowane wyłącznie na lidera rynku.

Dziewięć strategii niszowych, część 1.

Rysunek 2. Schematyczne przedstawienie macierzy value-building-growth

Dzięki wykorzystaniu wspomnianej bazy danych value-building-growth i sprzężonych z nią, opracowanych przez firmę A.T. Kearney instrumentów analitycznych (macierzy value-building-growth oraz "krzywej fuzji i endgame") można by z tej wielkiej populacji przedsiębiorstw odfiltrować te, które z powodzeniem zastosowały tego rodzaju strategie segmentacji. Sukces mierzony jest tym, jak długo firmy te potrafiły utrzymywać się w atrakcyjnym kwadrancie Q1.

Do próby trafiło 270 firm, na których bazie można było przetestować naszą koncepcję strategii niszowej.

W celu komercyjnej reprodukcji treści Computerworld należy zakupić licencję. Skontaktuj się z naszym partnerem, YGS Group, pod adresem [email protected]

TOP 200