Wszechstronny Romain Zaleski wymyka się wszelkim próbom klasyfikacji i zaszufladkowania - to jednocześnie były urzędnik państwowy, wybitny brydżysta, genialny finansista, mistrz restrukturyzacji i reżyser najtrudniejszych fuzji.

We Włoszech media nazywają go "Monsieur Z". Przez francuską prasę zwany jest polsko-francuskim biznesmenem, otacza go nimb tajemniczości, co owocuje dużą liczbą niepotwierdzonych anegdot i legend. Siedemdziesięciopięcioletni finansista mieszka we Włoszech, ale płaci podatki we Francji. Chlebem powszednim jest dla niego obracanie miliardami dolarów. Jest też laureatem Orderu Legii Honorowej.

Zobacz również:

• GenAI jednym z priorytetów inwestycyjnych w firmach
• Szef Intela określa zagrożenie ze strony Arm jako "nieistotne"
• International Data Group powołuje Genevieve Juillard na stanowisko CEO

Romain Zaleski jest piąty na liście najbogatszych Francuzów według miesięcznika "Challenges" (wartość majątku jego rodziny wyceniana jest na ponad 9 mld euro), czterysta osiemdziesiąty ósmy na liście "Forbesa".

Piętno historii

Dzieje rodziny Zaleskiego są dramatyczne. Jego ojciec - Zygmunt Lubicz-Zaleski - przed wojną wykładał polską literaturę na Sorbonie, był poetą, a podczas wojny działał w ruchu oporu. Został deportowany do Buchenwaldu. Po wojnie generał de Gaulle uhonorował go orderem. Jego matka pracowała jako lekarz wojskowy i została aresztowana w Warszawie przez Gestapo na oczach 11-letniego Romaina. Została wywieziona do Ravensbrück. Wtedy Romain wykazał się niezwykłą odwagą i przekazał przedstawicielom polskiego podziemia tajne dokumenty od mamy. Również jego młodszy brat, Kazimierz Piotr, był bohaterem wojennym, walczył w oddziałach partyzanckich, został aresztowany przez NKWD, udało mu się jednak uciec i przedostać do Francji. Później pracował we francuskim instytucie energii atomowej i brał udział w tworzeniu pierwszych elektrowni jądrowych. Starszy brat, André, zmarł podczas wojny. Romain Zaleski jest absolwentem elitarnej Ecole Nationale Supérieure des Mines de Paris (Akademii Górniczej) - zdobył tytuł inżyniera w 1958 r. Swoją karierę zawodową rozpoczął od posady w administracji państwowej, był m.in. doradcą ministra przemysłu.

Uwiedziony przez biznes

W 1972 r. zakończył działalność w służbie publicznej i został prezesem firmy Revillon, działającej w branży futrzarskiej. Akcjonariuszem firmy był jednak międzynarodowy koncern bankowy i wtedy właśnie Zaleski poznał Claude'a Bébéara z Axa i Jeana--Louisa Descours z Chaussures André, a wraz z nimi świat wielkich finansów. Po 7 latach zaczął pracować na własny rachunek i zajął się doradzaniem innym firmom. Jednym z jego klientów była spółka Comilog, która okazała się wierzycielem działającej od 1938 r. włoskiej firmy metalurgicznej Carlo Tassara. Zaleski dostał zadanie odzyskania pieniędzy. Spodobali mu się pracownicy podupadającej spółki, stwierdził, że jej kłopoty spowodowane są fatalnym stylem zarządzania rodziny Tassara. Na początku pobytu we Włoszech Zaleski nie czuł się akceptowany, jednak wierzył, że odniesie sukces. Jednocześnie zawsze odżegnywał się od pychy.

Dzięki planom restrukturyzacji Zaleskiego, który wkrótce stał się akcjonariuszem i wreszcie właścicielem spółki, firma osiągnęła marżę samofinansowania na poziomie 43%. W ubiegłym roku jej wartość oceniano na ponad 12 mld euro. Gdy Carlo Tassara zaczęła przynosić krociowe zyski, Zaleski szukał spółek, które wyglądały obiecująco, sektorów, które mogły się rozwinąć. Bardzo wcześnie udało mu się zainwestować w sektor energetyczny. Po 1994 r. zainteresowało go inwestowanie w giełdę. Do połowy lat 90. grupa Carlo Tassara działała przede wszystkim w branży metalurgicznej. Zaleski położył większy nacisk na sektor finansowy i teraz jest udziałowcem wielu włoskich banków, firmy ubezpieczeniowej i pośrednika finansowego. Prezesem Carlo Tassara International jest obecnie córka Zaleskiego z pierwszego małżeństwa - Hélene Zaleski.

Polski bank

W tym roku grupa Carlo Tassara tworzy nowy bank w Polsce. Prezesem ma zostać Wojciech Sobieraj, były prezes BPH, w zarządzie będzie zasiadał także były wiceprezes Pekao SA Cezary Smorszczewski oraz Niels Lundorff i Krzysztof Czuba (dawniej zarząd BPH). Bank chce docelowo zatrudniać ok. 3 tys. osób, ma być bankiem uniwersalnym, z rozwiniętą siecią sprzedaży w całej Polsce. Zaleski zamierza na początek zainwestować w naszym kraju 1,5 mld zł. Bank od razu znajdzie się więc w dziesiątce największych. Będzie to także jedna z największych tegorocznych inwestycji bezpośrednich w Polsce, w dodatku największa inwestycja w stworzenie banku od podstaw w całej Europie w ciągu minionych trzech dekad.