Z pewnej skończonej liczby możliwych scenariuszy rozwoju sytuacji w europejskiej logistyce wyłania się wypadkowa na najbliższe lata: do przetrwania potrzebne będą elastyczność, zdolność do współpracy w łańcuchu dostaw i wydajność.

Wszystkie czynniki warunkujące rozwój sytuacji w logistyce na przestrzeni najbliższej dekady analitycy Roland Berger i Eurinpro (raport "Mastering the challenges of the supply chain") wyrazili w 4 wymiarach:

• W jaki sposób będzie rozwijać się sytuacja makroekonomiczna?
• Czy te zmiany makroekonomiczne będą zwiększać czy zmniejszać wielkość transportu?
• Kto będzie decydował o wymaganiach dla łańcucha i jego strukturze?
• Czy uczestnicy łańcucha dostaw będą bardziej skłonni do integracji?

Po zdefiniowaniu wymiarów rozwoju i ekstremów w poszczególnych wymiarach, analitycy ocenili prawdopodobieństwo realizacji poszczególnych scenariuszy w najbliższej dekadzie.

Zobacz również:

• GenAI jednym z priorytetów inwestycyjnych w firmach
• Szef Intela określa zagrożenie ze strony Arm jako "nieistotne"
• International Data Group powołuje Genevieve Juillard na stanowisko CEO

W odniesieniu do rozwoju makroekonomicznego oczekują scenariusza wypośrodkowanego pomiędzy wizją globalnej konkurencji i podzielonej Europy. Utrzymywać się będzie podział na dojrzały rynek krajów "starej" Europy oraz rozwijające się szybciej pod względem dynamiki popytu i PKB kraje Europy Środkowej i Wschodniej. Wiele przedsiębiorstw sektora wytwórczego i detalicznego nadal rozważa konsolidację międzynarodową jako sposób na znalezienie źródeł nowych przychodów oraz obniżenie kosztów w ramach ekonomii skali, w obliczu niskich marż w Europie Zachodniej.

Oczekiwany jest zdecydowany wzrost wolumenu transportu. Powodem jest otwarcie nowych rynków w krajach "młodej" Unii dla firm zachodnioeuropejskich, ale także możliwość sięgnięcia do tamtejszej tańszej infrastruktury produkcyjnej. Ponadto, spodziewane jest utrzymanie dominacji portów obszaru Le Havre - Hamburg, szczególnie w obliczu braku odpowiedniej infrastruktury i dróg transalpejskich oraz transpirenejskich w obszarze śródziemnomorskim. Jednak będzie rósł także i transport przez tę bramę do Europy. Z kolei zapotrzebowanie na zwiększenie obrotu u detalistów oraz konieczność zapewnienia dostępności spowodują wzrost częstotliwości dostaw do punktów sprzedaży albo centrów dystrybucyjnych, promując filozofię Just-in-Time wskroś całego łańcucha dostaw. Wreszcie, globalne zaopatrzenie, produkcja i dystrybucja pozostaną preferowaną strategią producentów, nie bez wpływu na wolumen transportu.

W odniesieniu do rozwoju sterowania w łańcuchu dostaw analitycy spodziewają się zwrotu na rzecz graczy będących w kontakcie z klientami. Klienci coraz silniej wyznaczają kształt i cechy łańcucha dostaw. Zarządzanie poziomem satysfakcji klientów ma coraz większe znaczenie na dojrzałych i silnie konkurencyjnych rynkach Europy Zachodniej. Jakkolwiek wzorce popytu klientów ulegają zmianom, to i tak cały łańcuch dostaw będzie coraz bardziej ewoluował w stronę podejścia opartego na popycie. W związku z tym nastąpi wzrost roli uczestników łańcucha dostaw pozostających w bezpośrednim kontakcie z klientami, detalistów i innych graczy. Waga ich obsługi w procesie zakupu przez klientów produktu będzie coraz ważniejsza. Bardzo prawdopodobne, że w głównej mierze podyktują kształt i strukturę przyszłych przepływów w europejskich strumieniach logistycznych.

Autorzy opracowania spodziewają się ponadto tendencji do integrowania łańcucha dostaw. Na przestrzeni ostatniej dekady dokonał się u producentów i sprzedawców wielki postęp wydajności logistycznej, wyrażający się poziomem obsługi klienta czy skróceniem cyklu zamówienia. Niekiedy osiągnięcia są jednak gorsze, np. pod względem prognozowania. Producenci i sprzedawcy będą musieli podnosić wydajność "wyśrubowanych" już procesów w łańcuchach dostaw. Integracja będzie miała zatem najważniejsze znaczenie z punktu widzenia optymalizacji strumieni przepływu towarów.

Sprawi to, że łańcuchy dostaw staną się coraz bardziej skomplikowane. Zasięg operacyjny będzie coraz bardziej "globalny", liczba decydentów w łańcuchu wzrośnie, w łańcuchu powstaną różne nowe struktury. Ten wypadkowy scenariusz to zdaniem autorów raportu także zapowiedź zdławienia zachodnioeuropejskich łańcuchów dostaw. Sieć infrastruktury w Europie Zachodniej nie będzie już w stanie przystosować się do przewidywanego wzrostu wielkości transportu. Do 2013 r. tylko ciężki transport kołowy wzrośnie o 50% w stosunku do poziomu z 1998 r. Trzecie zagrożenie stwarza niedostatek wydajności. Obecne słabości niektórych łańcuchów, takie jak niska jakość obsługi klienta, niemożność dokładnego prognozowania, jeszcze się pogłębią i będą wymagały przeciwdziałania.

W łańcuchu dostaw przyszłości dominować mają zatem:

• elastyczność - zdolność firm do adaptacji do zmian będzie najważniejszym elementem strategii. W efekcie logistyczni gracze będą próbować tej elastyczności, rezygnując z długoterminowych porozumień;
• współpraca - wymagająca stworzenia odpowiedniej atmosfery w całym łańcuchu;
• wydajność - zwrot z kapitału pracującego (ROCE) czy EVA (Economic Value Add) albo podobne wskaźniki wydajności oraz najlepsze zarządzanie gotówką staną się najważniejszymi celami udziałowców; mierzona ma być jednak wydajność całego łańcucha, a nie tylko działów czy firm.